Powodzenia czytelnicy!

Bardzo trudno jest zacząć pisać bloga. Na samym początku trzeba wyznaczyć sobie cel w jakim chcemy pisać bloga. Czy interesuje nas tylko stanie się „fejmem” czy podzielenie się z innym kawałeczkiem swojego życia z nadzieją, że ktoś tam, na drugim końcu polski to czyta i na jego twarzy pojawia się uśmiech.  Uśmiech drugiego człowieka potrafi  poprawić humor na cały dzień.  A pomyślcie co by było gdyby ludzie mijając się na ulicy uśmiechali by się do siebie. To poprawiłoby średnie samopoczucie kraju o co najmniej 100%! Więc uśmiechajcie się wszyscy i stwórzcie ten świat lepszym! Dobra dobra żartowałam, róbcie co chcecie. A tak naprawdę to powinnam zacząć od przedstawienia się. Mam na imię Anka ale mówią Hanka, jestem sobie gimbusem, na szczęście jeszcze tylko kilka miesięcy, (choć mówią, że gimbusem zostaje się już na zawsze),  15-letnia szatynka, zwariowana na punkcie wszystkiego. Chcecie mnie poznać? Ojejujeju to musicie poświęcić na to trochę czasu. Skomplikowana – to jest słowo które dokładnie mnie oddaje.  Mieszkam w Krakowie – w najpiękniejszym mieście Polski! Mam kota. Jestem jedynaczką. Mówią, że jedynacy są egoistami ale jak dla mnie są to tylko stereotypy.  Nie mam chłopaka. Ma to zarówno pozytywne i negatywne strony.  Chwileczkę. Ok. Przemyślałam. Negatywne wygrały. Może nie odnieśliście takiego wrażenia ale tak naprawdę jestem optymistką. Szczerze wątpię żeby ktokolwiek dotrwał do tego momentu mej pięknej wypowiedzi ale jeśli  znalazł się taki wytrwalec to serdecznie gratuluję, JESTEŚ ZWYCIĘZCĄ! Dziękuję i dobranoc.